به نقل از فاینوهاب و به گزارش فایننشال تایمز، با تقویت ارزش دلار به نظر می‌رسد که اقتصادهای نوظهور با مشکل روبرو شوند؛ چراکه باعث کاهش اعتبار کشورهای در حال توسعه می‌شود که بدهی‌شان به دلار است.

فایننشال تایمز در گزارشی به بررسی تاثیر تقویت دلار روی اقتصادهای نوظهور پرداخته است که در ادامه می‌توانید بخوانید:

گفته می‌شود کشورهای درحال‌توسعه زندگی اقتصادی خود را تحت‌الحمایه فدرال رزرو آمریکا می‌گذرانند. اما مسئله‌ای که شاید بیشتر به تفکر نیاز دارد.

هنگامی که شرایط پولی ایالات‌متحده سست است، سرمایه به سمت اقتصادهای نوظهور سوق داده می‌شود و تامین مالی برای این کشورها آسان‌تر می‌شود. درحالی‌که با وجود شرایط این روزها که فدرال رزرو دارد انتظار می‌رود موج معکوس شود زیرا سرمایه به دنبال بازدهی بالاتر در ایالات‌متحده است.

این چرخه معمولاً ناشی از تأثیر نرخ بهره بالاتر یا پایین‌تر ایالات‌متحده بر جریان سرمایه به کشورهای درحال‌توسعه است. با این حال، تنها بازده دارایی‌های ایالات‌متحده نیست که بر این کشورها تأثیر می‌گذارد. نرخ دلار نیز در این درام نقش بسزایی دارد.

در اینجا چهار احتمال وجود دارد که از طریق دلار و تقویت آن، زندگی را برای اقتصادهای نوظهور سخت می‌کند.

اول اینکه، دلار قوی‌تر (افزایش ارزش دلار؛ منظور این است که این ارز در سطح تاریخی به صورت بالایی معامله می‌شود) باعث کاهش رشد تجارت جهانی می‌شود. این ارز غالبا برای صدور صورتحساب و تسویه بخش عظیمی از معاملات تجاری جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ازآنجایی‌که قدرت خرید ارزهای غیر آمریکایی با تقویت دلار کاهش می‌یابد، افزایش ارزش پول ایالات‌متحده باعث می‌شود تا جهان فقیرتر و کمتر درگیر تجارت شود.

ازآنجایی‌که کشورهای درحال‌توسعه اقتصاددانان آن را اقتصادهای کوچک و باز می‌نامند که به ویژه به تجارت جهانی وابسته هستند، هر چیزی که بر آن فشار نزولی وارد کند احتمالاً برای آنها مفید نخواهد بود.

ثانیاً، دلار قوی‌تر باعث کاهش اعتبار کشورهای درحال‌توسعه می‌شود که بدهی‌شان به واحد پول ایالات‌متحده است. افزایش ارزش دلار باعث می‌شود که کشورها خرید ارز آمریکایی مورد نیاز خود را برای پرداخت بدهی‌های خود گران‌تر کنند. این احتمالاً برای کشورهای کم‌درآمدی که معمولاً فقط توانایی محدودی برای استقراض بین‌المللی به ارزهای خود دارند، بسیار دردناک است.

سوم اینکه، تقویت دلار، احتمالاً این روزها برای چین ناخوشایند است، چراکه برای اقتصادهای نوظهور که وابسته به زنجیره تأمین و تقاضای کالاهای چینی هستند می‌تواند خبر بدی باشد.

اگرچه تصور اینکه تضعیف رنمینبی ممکن است راهی مناسب برای تقویت صادرات چین باشد و ظاهراً جذاب است، اما دو نیروی بزرگ‌تر در جهت مخالف هستند.

به‌طوری‌که یکی این است که با افزایش قیمت کالاهای وارداتی، تضعیف رنمینبی زندگی را برای شرکت‌های کوچک و متوسط در چین که در هر صورت با فشار طولانی‌مدت بر سودآوری خود مواجه بوده‌اند، سخت می‌کند. دیگری این که با تضعیف رنمینبی باعث خروج سرمایه از چین شود، چیزی که مقامات پکن ترجیح می‌دهند از آن اجتناب کنند زیرا به دنبال مثبت نگه‌داشتن ارز این کشور هستند.

در نهایت، تقویت دلار در حال حاضر احتمالاً نسبت به گذشته تورم‌زاتر برای اقتصادهای نوظهور خواهد بود. سال‌های اخیر شاهد بوده‌ایم که کاهش ارزش پول در یک کشور درحال‌توسعه می‌تواند به سرعت منجر به تورم شود. این مسئله به این دلیل است که به اصطلاح گذر از نرخ ارز و تاثیرش بر میزان تورم (کالاهای کشوری با تورم بالا در مقایسه با کشوری با تورم پایین با کاهش تقاضا روبرو می‌شود در نتیجه ارزش یک ارز کاهش می‌یابد) در سال‌های اخیر بسیار کم اتفاق افتاده و نسبت پایینی داشته است.

با این حال ممکن است رفتار گذشته برای شرایط اکنون نباشد. یکی از دلایل قابل توجهی که نشان می‌دهد کاهش نرخ ارز در سال‌های اخیر تورمی نبوده است، این است که تورم جهانی بسیار پایین بوده است که البته به نظر می‌رسد دیگر این مسئله اهمیت نداشته باشد. جای نگرانی است که در زمانی که تورم در حال افزایش است، کاهش ارزش ارز به احتمال زیاد به افزایش قیمت کالاهای داخلی منجر شود.

این درحالی است که اقتصاد جهانی این روزها به عنوان تهدیدی برای کشورهای درحال‌توسعه است: که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: افزایش خطرات رکود در غرب، کسادی در چین، کاهش دسترسی و هزینه بالاتر تامین مالی، زیرا سرمایه‌گذاران ریسک‌گریزتر می‌شوند؛ تسریع تورم تقریباً در همه‌جا و افزایش نگرانی در مورد دسترسی به غذا در تعدادی از کشورها.

با تمام این موارد، می‌توان انتظار داشت که چشم‌انداز تلاش‌های سیاست‌گذاران در ایالات‌متحده، اروپا و چین برای دستیابی به زنجیره تامین می‌تواند به جریان‌های هزینه‌های آتی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی برای اقتصادهای نوظهور دامن بزند.

با این حال به نظر می‌رسد که مشکل به زودی برطرف نشود. در اوایل دهه 1980 – آخرین باری که ایالات‌متحده با مشکل تورم بالا مقابله کرد – ارزش دلار نزدیک به 80 درصد افزایش یافت. هرچند ممکن است تاریخ کاملاً تکرار نشود، اما اگر قرار باشد دلار مانند 40 سال پیش رفتار کند، این حرکت برای اقتصادهای نوظهور پر از مشکل خواهد بود.

 

منبع: فایننشال تایمز 

ترجمه از فاینوهاب