اکوایران: حکومت های خودکامه معمولا در ارائه اطلاعات به جامعه شفاف عمل نمیکنند. اکونومیست در گزارش خود به مقالهای اشاره کرده است که تفاوت میزان رشد اقتصادی گزارش شده توسط مقامات رسمی را با مقدار تخمین زده شده توسط بعضی از شاخصهای شناخته شده مقایسه کرده است. اکوایران در این گزارش به بررسی این گزارش اکونومیست پرداخته است.
مطالعات جدید در حکومتهای دیکتاتوری نشان میدهد که رشد اقتصادی گزارششده اغراق شده است. بنیتو موسولینی با وجودی که یک دیکتاتور ظالم بود ولی گفته میشود که در زمان او قطارها به موقع حرکت میکردند.
حکومتهای دیکتاتور بیرحم اما توانمند به نظر میرسند، آمارهای رسمی گزارششده از تولید ناخالص داخلی کشورها هم تاییدکننده همین موضوع است. دادههای منتشر شده توسط اکونومیست نشان میدهد که به طور میانگین از سال ۲۰۰۲ رشد اقتصادی منتشر شده توسط دولتهای دیکتاتور دو برابر سریعتر از دولتهای دموکراسیمحور و آزاد بوده است، اما در واقعیت ممکن است مدیریت اقتصادی دیکتاتورها آنچنان که ادعا میکنند موفق نباشد. در حقیقت، قطارها در زمان موسولینی آن طور که ادعا میشود سر وقت حرکت نمیکردند و اغلب دیر میرسیدند.
تحقیقات اخیر نشان میدهد که حکومتهای خودکامه رشد اقتصادی خود را خیلی بیشتر از آنچه که هست بیان میکنند.
اندازهگیری مقدار نور منتشرشده در شب و وسعت نور انعکاسی از کشورها که توسط ماهوارهها اندازه گیری میشود در دهههای اخیر توسط اقتصاددانان بررسی شده و مشخص شده که میزان تغییر نور و وسعت آن رابطه معناداری با میزان تولید ناخالص داخلی کشورها دارد. اندازهگیری نور شب کشورها در طول شب به عنوان شاخصی برای اندازهگیری رشد تولید ناخالص داخلی کشورها استفاده میشود.
اکونومیست گزارشی درباره مقاله لوییس مارتینز منتشر کرده که میزان تولید ناخالص داخلی در کشورهای خودکامه در این مقاله اندازهگیری شده است. او از دادههای مربوط به روشنایی شب که توسط ماهوارهها اندازهگیری میشود برای تخمین رشد تولید ناخالص داخلی کشورها استفاده کرده است، این مدل یک روش شناخته شده برای اندازه گیری میزان رشد اقتصادی میباشد.
او نتیجه تحقیقات خود را با دادههای اندیشکده سیاسی فری دام هاوس که درباره سیستم سیاسی کشورها مطالعه میکند ترکیب کرد.
او با فرض اینکه دموکراسیمحورترین کشورها رشد اقتصادی خود را دقیق اعلام کردهاند با استفاده از دادههای ماهوارهای سعی کرد متوجه شود که آیا رشد تولید اقتصادی کشورهای دیگر در محدوده اعلام شده توسط دولتهاست یا در بیان آن اغراق شده است.
دادهها نشان داده است که رشد اقتصادی اعلام شده توسط مقامات رسمی در حکومتهای دیکتاتوری خیلی سریعتر از آن چیزی است که توسط دادههای ماهواره ها اندازهگیری شده است. این اختلاف را نمیتوان با دلایلی از جمله متنوع بودن پایههای اقتصادی در ارتباط با سایر کشورها و یا میانگین درآمدی کمتر در کشورهای دیکتاتوری توجیه کرد.
بررسی دادهها نشاندهنده دستکاری گزارشهاست. آقای مارتینز توضیح داده است که عدم تطابق دادههای ماهوارهای با ارقام رسمی گزارش شده تا زمانی که حکومتهای دیکتاتوری اقدام به حمایت نمیکردند پدیدار نمیشد، کشورهای خودکامه حمایت پولی انجام نمیدهند. ولی گزارشات آنها بی نظمیهای بیشتری را در بخش های قابل دستکاری نشان میدهد. به عنوان مثال میزان سرمایهگذاری و مخارج دولتی در این کشورها در مقایسه با رشد سایر بخشها همسان نیست و مقدار بیشتری است و وقتی این ارقام از حکومتهای دیکتاتور تا کشورهای آزاد مقایسه میشود تردید نسبت به آمار رسمی افزایش پیدا میکند.
تفاوتها میان ارقام رسمی گزارش شده و مقادیر تخمینی زیاد بود، روابط مشابهی نیز توسط افراد دیگر مطرح شد ولی مارتینز در توضیح این نظریه موفقتر عمل کرد. بر اساس بررسیهای او میزان تولید ناخالص داخلی تجمعی در بازه سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۱ در کشورهایی که آزادی نداشتند تقریبا نصف شد و از ۱۴۷ درصد به ۷۶ درصد رسید.
توضیح این مسئله ساده است فرصت و انگیزه ای که بخشی از دیکتاتوری است دلیل مهمی برای ارایه گزارشهای اغراقآمیز است. رژیمهای خودکامه، هرآنچه که دیکتاتورها را زیر سوال ببرد خطرناک میدانند. رژیمهای خودکامه انگیزهی بالایی برای ارائه گزارش تولید ناخالص داخلی مناسب و خوب دارند زیرا تصور میکنند نبود این گزارشها نشانهای از بیکفایتی و ضعف حکومت است و مدیریت بد حکومت دیکتاتوری را نشان میدهد که نمیتواند به خوبی از عهده اداره کشور بربیاید.
در یک مطالعه مشابه جرمی والاس نیز به این نتیجه رسید که زیر دستان در حکومتهای خودکامه هم انگیزههای مشابهی دارند و گزارشهای نادرست در استانهای چین هم وجود دارد.
منبع: اکوایران