اختصاصی فاینوهاب – تورم همچنان شاخصترین مسئله در سال جاری است. تغییرات خارج از توقع شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) در ماه آگوست، بیشترین کاهش روزانه را در S&P 500 در بیش از دو سال گذشته ایجاد کرد و احتمالا در دستکاری نرخ بهره موثر خواهد بود. فشارهای شدید قیمت، فدرال رزرو را برای ادامه کار به چالش میکشد و نشان میدهد که راه رسیدن به هدف 2 درصدی احتمالا طولانی خواهد بود و میتواند دردسرهای اقتصادی زیادی ایجاد کند.
در این میان بارقههای امیدی وجود دارد که احتمالاً تورم در سه ماهه آینده کاهش خواهد یافت. در ادامهی گزارش به ۴ سوال پاسخ خواهیم داد.
در گزارش تورم ماه آگوست چه مواردی ذکر شده بود؟
علیرغم انتظارات برای کاهش جزئی در تورم کل، شاخص بهای مصرف کننده با افزایش 0.1 درصدی در ماه آگوست نسبت به ژانویه، تحلیلگران را با تعجب روبهرو کرد. نرخ تورم سال قبل از 8.5 درصد به 8.3 درصد تعدیل شد، اما همچنان بالاتر از انتظار 8.1 درصدی بود. بیشترین چیزی که باعث نگرانی بانکهای مرکزی بوده Core Index است که دستهبندیهای حیاتی نظیر خوراک و انرژی را در آن لحاظ نمیکنند، و این شاخص از 5.9 به 6.3 درصد افزایش یافته است.
تعدیل اندکی که در این شاخص مشاهده شد برای کارشناسان خوشایند بوده است. با این حال بعید به نظر میرسد خیال آنها از نوسانات راحت شده باشد زیرا این تغییرات عمدتاً ناشی از کاهش قیمت انرژی بوده است (قیمت بنزین در ماه آگوست 10.6 درصد کاهش یافته است). افزایش قیمت در حوزههای دیگر همچنان قابل توجه است. تا این مرحله، تورم خدمات اصلی و به طور خاص مسکن همچنان به افزایش فشار بر شاخص تورم ادامه میدهد. مسکن که نزدیک به یک سوم وزن CPI را تشکیل میدهد، نسبت به ماه قبل 0.7 درصد و نسبت به سال قبل 6.2 درصد افزایش یافته است که هر دو بالاترین میزان از اوایل دهه 1990 بوده است.
روند تورم کالاها چندان تاثیرگذار نبوده است. از طرفی قیمت خودروهای دست دوم 0.1 درصد کاهش یافت، اما قیمت خودروهای جدید 0.8 درصد افزایش یافت.
روند این شاخصها چگونه خواهد بود؟
تداوم و گستردگی تورم نشان میدهد که راه رسیدن به هدف 2 درصدی تورم، برای فدرال رزرو طولانی خواهد بود. تورم مسکن همچنان افسارگسیخته افزایش میدهد و دستمزدهای بالاتر فشار را بر این روند صعودی میافزاید و این فشار را بر سایر بخشهای تورم خدمات وارد میکند. با این حال، نشانههایی وجود دارد که مشکلات بازار کار به آرامی کاهش مییابد و زنجیرههای عرضه روند استانداردتری را طی خواهد کرد.
از طرفی قیمتهای کالاها همچنان در حال کاهش هستند و تقاضای مصرفکننده در حال تعدیل است زیرا افزایش نرخهای فدرال رزرو باعث کندی اقتصاد میشود. به همین دلایل، انتظار داریم مسیر تورم در ماههای آینده سرعت کمتری داشته باشد، البته این مسیر احتمالا مستقیم نخواهد بود. دادههای اگوست بدون شک ناامیدکننده هستند، اما نباید فراموش کنیم که قبل از آن یک تورم شگفتانگیز نزولی در ماه جولای رخ داده است.
در ماههای آینده ما انتظار داریم که بین تورم خدمات و کالاها کشمکش ایجاد شود. عواملی که منجر به کاهش تورم میشوند عبارتاند از:
- توقف کاهش در قیمت انرژی
- بهبود زنجیرههای تامین، این در حالی است که تقاضا برای کالاها در حال کاهش است و دلیل آن این است که مصرفکنندگان فقط برای کالاهای ضروری هزینه میکنند.
- بهبود زمان تحویل
- کاهش نرخ حملونقل از آسیا به آمریکا
از طرف دیگر، تورم مسکن میتواند برای مدتی با نرخ بالاتری باقی بماند، زیرا روندی آهسته و پایدار دارد. اجارهنامهها معمولا برای یک سال تنظیم میشوند و حتی زمانی که برای تمدید هستند، مالکان گاهی اوقات در تعدیل قیمتهای بسیار بالاتر برای مستاجران فعلی مردد هستند. بنابراین، ما انتظار داریم که افزایش شدید قیمتها که در سال گذشته رخ داده است، حداقل تا پایان سال، مولفه مسکن CPI را بالاتر ببرد.
با این حال، ما میدانیم که نوسانات حوزهی مسکن در حال ثبات یافتن است، به این معنی که احتمالاً تا زمانی که قیمتها شروع به تعدیل کنند، زمان زیادی طول نخواهد کشید. هفته گذشته نرخ وام مسکن ثابت 30 ساله برای اولین بار از سال 2008 به 6 درصد رسید که دو برابر سال قبل است. با افزایش شدید هزینههای وامگیری، درخواستهای وام مسکن برای خرید خانه حدود 30 درصد کمتر از سال گذشته است.
تصمیمات آینده فدرال رزرو چگونه خواهد بود؟
گزارش CPI اگوست نشان میدهد که فدرال رزرو باید اقدامات بیشتری برای مبارزه با تورم انجام دهد. ما انتظار داریم FOMC در جلسه این هفته 75 واحد دیگر (0.75 درصد) نرخ بهره را افزایش دهد و نرخ بهرهی سیستمهای فدرال را به 3.00 – 3.25 درصد برساند. در حالی که ارزشگذاری در بازار احتمال 25 درصدی را برای افزایش درصدی کامل نشان میدهد، کارشناسان معتقدند که فدرال رزرو احتمالا تصمیماتی در جهت شوکه کردن بازار نخواهد گرفت.
پس از غافلگیری افزایش تورم، انتظارات بازار برای پیشبینی چرخه انقباض طولانیتر شد، که با توجه به عزم فدرال رزرو برای بازگرداندن تورم به هدف مناسب به نظر میرسد. بازار اوراق قرضه اکنون انتظار دارد که فدرال رزرو افزایش نرخ بهره را در حدود 4.5 درصد از 4.0 درصد قبل متوقف کند و آخرین افزایش در مارس 2023 رخ دهد. در پاسخ به این پیشبینیها، بازدهی 2 اوراق خزانه ۲ به بالاترین حد رسید و با بازدهی اوراق خزانه 10 ساله برابر شد.
روزنه امید دیگری که در دادههای هفته گذشته مشاهده شد، این بود که به نظر میرسد انتظارات تورمی مصرفکننده، که سیاستگذاران نیز به طور ویژه آن را دنبال میکنند، افزایش یافته است. نظرسنجی فدرال رزرو در نیویورک از انتظارات مصرفکننده نشان داد که انتظارات تورمی در افق های یک، سه و پنج ساله کاهش یافته است.
در همین راستا، نظرسنجی دانشگاه میشیگان نشان داد که تصورات از تورم در میان مصرفکنندگان بدتر از شرایطی که در حال حاضر وجود دارد نمیشود و در واقع، انتظار تورم یک ساله به میزان 4.6 درصد، کمترین میزان در یک سال است. ما گمان میکنیم که فشارهای قیمتی به اندازهای کاهش مییابد که فدرالرزرو سرعت انقباض خود را در اواخر امسال کاهش دهد و سپس در سال آینده متوقف شود اما برای شروع کاهش نرخها کافی نیست. یک ریسک کلیدی برای این دیدگاه افزایش دیگری در قیمت کالاها خواهد بود.البته تا کنون، مایه دلگرمی است که قیمت نفت در زیر 100 دلار تثبیت شده است.
پیامدهای بازار چیست؟
عدم اطمینان بیشتر در مورد سرعت کاهش تورم به معنای نوسانات بیشتر در بازارهای مالی است اما سرمایهگذاران نباید به هیچ گزارشی بیش از حد واکنش نشان دهند. در حالی که دادههای CPI ماه آگوست ما را کمی از بهترین سناریو دورتر میکند، اما لزوماً احتمال کند شدن افزایش نرخ تورم در ماههای آینده را تغییر نمیدهد که ناشی از بهبود پویایی عرضه و تقاضا است. هفته گذشته به وضوح یک عقبگرد بود، اما تمام پیشبینیها را نسبت به تورم تغییر نداده است.
در کوتاهمدت، فشار صعودی بر بازده اوراق قرضه میتواند باعث ایجاد برخی ضعفها در بخشهای رشد بازار شود. تا زمانی که الگویی از نرخ تورم پایینتر ایجاد نشود، بازار سهام برای بازگشت پایدار کار دشواری خواهد داشت.
نکته پایانی: با توجه به اینکه فدرال رزرو بر سیاستهای خود همچنان پافشاری می کند و روند رشد اقتصاد کند شده است،بنابراین اقتصاد کلان همچنان پرچالش است و نیاز به صبر از سوی سرمایهگذاران دارد. بازارها ممکن است برای مدتی محدود بمانند اما در نهایت باید شروع به بهبود کنند زیرا بانکهای مرکزی کمتر به سمت سیاستهای سختگیرانه میروند.
منبع: ادوراد جونز
نویسنده: Angelo Kourkafas